Toen ik in februari in Amerika aan het reizen was merkte ik dat een groep gelijkgestemde 20- tot 35-jarigen eigenlijk allemaal werkten op meerdere plekken op een dag. Slecht voor de productiviteit zou je kunnen zeggen. Echter merk ik dat deze mensen meer tijd hebben voor het onderhouden van hun netwerk en tegelijkertijd, als ze aan het werk zijn, meer focus hebben.
Waarom zouden we allemaal alleen maar meer vrije tijd willen als we datgene wat we het liefste doen ook gewoon tijdens ons werk kunnen doen. Ik geloof dat iedereen graag bijdraagt en naar bed wil gaan met een gevoel dat ze die dag ook daadwerkelijk iets hebben bijgedragen. Ik vraag mij dan ook vaak hardop af waarom werkgevers hun ‘personeel’ wegstoppen in vervelende stoffige kantoren waarin ieder stukje zelfontplooiing de kop in wordt gedrukt. Gezien de maatschappelijke welvaart die we tegenwoordig met elkaar kennen, zouden we veel meer moeten zorgen dat onze work-life balance in orde is om te zorgen dat je scherp je werk verzet op het moment dat jij dat wilt.
Ik geloof dat een werkgever die niet bezig is met het realiseren van meer vrijheid voor zijn medewerkers minder zelfvoldoening heeft. Neem mensen aan en vertrouw ze. Iedereen wil slagen in zijn of haar baan en iedereen wil een bepaalde mate van verantwoordelijkheid dragen. Geef mensen de ruimte en vrijheid, die zij zelf denken aan te kunnen, om vanuit hun kracht te werken en reken iemand af op zijn of haar verantwoordelijkheid. Iedereen in het werkveld wil zichzelf ontwikkelen, ontplooien en zichzelf ten gelde maken. Geef mensen de ruimte en ze zullen je rijkelijk belonen. Bied kader, vertrouwen, zeggenschap, rust en je wordt terugbetaald met commitment, passie, inzet, flexibiliteit, vreugde en zelfontplooiing.
Een werknemer die met veel passie vertelt over het bedrijf waar hij werkt is een ambassadeur richting klanten, potentiële medewerkers en met name ook voor een merk. Zij zijn namelijk het merk en dat zal iedereen opvallen. Ik had nooit gedacht dat aan werkgeverschap zulke mooie aspecten zouden zijn verbonden.
Veel mensen starten een eigen onderneming uit frustratie, anderen uit financieel oogpunt, weer anderen uit pure ambitie. Ikzelf ben begonnen uit pure ambitie (en uiteraard een beetje financieel ;)), maar doe het nu absoluut voor de mensen. Mensen gelukkig maken door hen een toffe plek te geven om zichzelf te zijn en daarmee bij te dragen, is nu voor mij de drijfveer om ‘s ochtends uit bed te komen.
De ‘bevriende’ collega-ondernemer die tegenwoordig zegt: ‘Ik wens je veel personeel toe’, heeft een slecht aannamebeleid, geeft zijn mensen simpelweg niet de vrijheid en ziet zijn ‘personeel’ niet aan als collega’s maar als loonslaven (en dit maakt me boos!). Uiteraard zijn er altijd mensen die misbruik maken van vertrouwen. Echter wegen voor mij de voordelen op tegen de nadelen.
Ieder zijn ding natuurlijk, maar geef mij maar een stralende collega die zin heeft om naar ‘zijn werk’ te komen.